Konserwacja zbiorów muzealnych na potrzeby stałej wystawy PME w Warszawie Czas świętowania w podziale na 4 zadania.

Opis przedmiotu przetargu: Przedmiotem zamówienia jest konserwacja zbiorów muzealnych na potrzeby stałej wystawy PME w Warszawie Czas świętowania w podziale na 4 zadania. Prace konserwatorskie będą wykonywane w pracowni Wykonawcy z zastosowaniem jego własnych materiałów i środków. Przedmiot zamówienia obejmuje również transport muzealiów do pracowni Wykonawcy oraz po konserwacji do siedziby Zamawiającego oraz wykonanie niezbędnych badań oraz dokumentacji konserwatorskiej sporządzonej w 2 egzemplarzach w formie pisemnej oprawiony wydruk komputerowy oraz 1 egzemplarz w edytowalnej formie cyfrowej na płycie DVD. Zadanie nr 1 .Konserwacja strojów z tkanin i skóry ze zbiorów PME w Warszawie Opis obiektów 1.PME 3938 żupan Żupan Krakowiaków Zachodnich jest bardzo ciekawym przykładem odzieży odświętnej noszonej na ziemi krakowskiej. Oprócz konstrukcji typowej dala kaftana posiada on rzadko spotykane wykończenie z futra. Pochodzi z końca XIX w., Kiedy to strój regionalny był w pełnym rozkwicie. Obiekt stanowi unikat w zbiorach PME, bowiem olbrzymia część kolekcji kobiecych żupanów uległa zniszczeniu podczas wojny. Żupan kobiecy uszyty z granatowego sukna. Obiekt ma krój kaftana, ale posiada także rękawy. Tył jest gęsto fałdowany, ze stojącym kołnierzykiem. Góra kaftana jest podbita brązowym futrem, w rękawach białe futerko królicze. Dół żupana podbity jest czerwonym suknem. Brzegi żupana, stójka, mankiety, brzegi ciętych kieszeni obszyte są czerwonym suknem. Żupan zapinany na haftki. przód żupana ozdobiony był chwostami z czerwonych nici i niebieskich. Takie same chwosty przyszyte były w pasie na przodzie i tyle kaftana. Obiekt w obecnym stanie nie nadaje się do ekspozycji. Stan zachowania bardzo zły. Tkanina zaplamiona od wewnątrz, pokryta warstwą kurzu i brudu, który wniknął głęboko w strukturę włókien.Przód tkaniny Brak zapięć, niewielkie dziury przy brakujących zapięciach i przy szwie w pasie. Brak czerwono-niebieskich chwostów.Tył żupana Duże rozprucia na szwach w pasie, ubytki chwostów i niebiesko-czerwonych Ozdób znajdujących się na szwie w pasie. Strona wewnętrzna Bardzo liczne dziury i cery w podbiciu z czerwonego sukna (zwłaszcza w dolnej części) Podbicie z futra w górze kaftana i rękawach porozrywane, duże ubytki. Widoczne rozprucia na szwach, ubytki, zaplamienia. Zamawiający oczekuje wykonania prac konserwatorskich przy obiekcie polegających na wykonaniu konserwacji zachowawczej z uwzględnieniem ekspozycyjnego przeznaczenia obiektu , oczyszczenie tkaniny z zanieczyszczeń i z zaplamień przy zastosowaniu niskojonowych środków czynnych (typu Pretepon lub równoważny). Dokonanie niezbędnych napraw tkaniny i rekonstrukcji zapięć, dotyczy to także futrzanych podbić i elementów haftu. Należy nadać żupanowi właściwy kształt umożliwiający jego prezentację na manekinie. 2.PME 4966 kożuch Tego typu kożuchy noszono na Orawie w okresie największego rozkwitu stroju ludowego w tym regionie na przełomie XIX XX w. Nakrycie stanowi bardzo ciekawy przykład stroju odświętnego. Obiekt ściśle związany ze sferą obrzędową, był elementem kompletu stroju ślubnego. Kożuch jest wykonany z białej baraniny wyprawionej na kolor jasnobrązowy. Uszyty jest z 6 części. zapina się na 4 guzy skórzane z czerwonym pomponikiem w środku i pętle z rzemyka. Kożuch jest ozdobiony szerokimi pasami białej irchy, na przodzie i u dołu, na całym obwodzie, na ramionach, na szwach bocznych, przy kieszeniach ciętych pionowo i na brzegach rękawów. Kraje kożucha oblamowane są wąskim paskiem brązowego sukna. Jest to kobiecy kożuch ślubny.Kożuch w obecnym stanie zachowania nie nadaje się na ekspozycję. Znaczne ubytki futra w 85 % zniszczonego przez mole. Kożuch wymaga licznych zabiegów konserwatorskich.Liczne ubytki w futrzanej lamówce. Brak jednego guzika. Liczne rozprucia na szwach. Popękana skóra w okolicy kołnierza. Od tyłu brakujące elementy czerwonych wełnianych zdobień (z prawej strony brak trzech elementów, z lewej jednego). Rozdarcie skóry kożucha z prawej strony i na kołnierzu.Ślady dawnych napraw i zszycia prawdopodobnie wykonane przez użytkownika kożucha.Zamawiający oczekuje wykonania prac konserwatorskich przy obiekcie polegających na wykonaniu konserwacji zachowawczej z uwzględnieniem ekspozycyjnego przeznaczenia obiektu , oczyszczenie tkaniny z zanieczyszczeń i z zaplamień przy zastosowaniu niskojonowych środków czynnych (typu Pretepon lub równoważny). Dokonanie niezbędnych napraw skóry, rozdarć i pęknięć , uelastycznienie jej i zrównanie kolorystyczne , dokonanie niezbędnych rekonstrukcji w miejscu widocznych ubytków futra zgodnie z zasadami sztuki konserwatorskiej. Należy nadać kożuchowi właściwy kształt umożliwiający jego prezentację na manekinie 3.PME 25792 suknia Suknia stanowi element stroju górali śląskich zwanych cieszyńskimi. Była w użyciu w okresie największego rozkwitu stroju ludowego w tym regionie na przełomie XIX XX w. Stanowi bardzo cenny przykład krawiectwa ludowego z widocznymi wpływami mody mieszczan cieszyńskich. Suknia uszyta jest z dwóch części: stanika żywotka i spódnicy marszczonej. Stanik jest w kolorze wiśniowym ze złotym haftem a spódnica ma kolor czarny. Żywotek zdobiony jest haftem srebrna nitką oraz złotym galonem. Tył podzielony jest naszytym galonem na 4 pola, wycięcie pleców w części środkowej posiada szczytek. W dużych polach kwadratowych haft o motywach roślinnych ze srebrnej nitki, cekinów i koralików. Jest to kompozycja 4 kwiatków w rogach połączonych falistą łodyżką. W 2 polach trójkątnych umieszczony jest tylko pojedynczy kwiatek. Spódnica ma szerokie marszczenie w pasie, z przodu rozporek zapinany na haftkę. Dół spódnicy ozdobiony jest szeroka wstążką w kolorze fioletowo-czarnym a pod spodem usztywniony jest zielonym materiałem. Suknia stan ogólny zły. Stanik ( żywotek) odpruta lewa szelka mocno zabrudzona złota pasmanteria, szczególnie w partii szelek, na ramionach i na plecach przetarcia i wystrzępienia wstążki na krawędziach szelek. Przetarcia aksamitu i obszycia pod pachami. Haft metalową nicią mocno przetarty, złota nitka wytarta na całej powierzchni ( pozostały szczątkowe fragmenty). W kilku miejscach postrzępione nitki haftu, ubytki cekinów. Spódnica na całej powierzchni liczne drobne dziury po molach. Z tyłu, pomiędzy plisami liczne kropkowe białe zaplamienia.Przy kieszeni, na krawędziach ubytki materiału. Ślady napraw autorskich wstawiona łata z innego materiału, rozdarcie przy górnej krawędzi kieszeni częściowo zaszyte, podszyte innym kawałkiem materiału. Jedwabna wstążka, przyszyta na dole spódnicy, postrzępiona przy dolnej krawędzi, porozrywana, odbarwiona i poplamiona. Obszycie zieloną tkaniną na dolnej krawędzi poprzecierane, głównie z tyłu spódnicy. Obiekt w obecnym stanie nie nadaje się do celów wystawienniczych. Zamawiający oczekuje wykonania prac konserwatorskich przy obiekcie polegających na wykonaniu konserwacji zachowawczej z uwzględnieniem ekspozycyjnego przeznaczenia obiektu , oczyszczenie tkaniny z zanieczyszczeń i z zaplamień przy zastosowaniu niskojonowych środków czynnych (typu Pretepon lub równoważnych) Dokonanie niezbędnych napraw tkaniny i rekonstrukcji nitek , wzmocnić przetarcia i usunąć wystrzępienia a w miejscach o znacznych ubytkach osnowy dokonać koniecznego dublażu. Nadać sukni właściwy kształt umożliwiający jej prezentację na manekinie. 4.PME 5660 kaftan Kaftan jest elementem stroju pochodząc y m z Śląska opolskiego. Stanowi przykład zastosowania tkanin fabrycznych w krawiectwie ludowym. Ze wzgląd na postępujące zniszczenia obiekt nie nadaje się do ekspozycji. Kaftan zimowy. Uszyty z tkaniny jedwabnej w kolorze szarym, z wzorem w kolorach jasnobrązowym i fioletowym. Cięcia z tyłu i przodu. Z przodu ozdobne marszczenie. Stan krótki. Dekolt wykończony dużym leżącym kołnierzem. Rękawy długie, górą mocno rozszerzone, watowane i marszczone, dołem wąskie. Stan zachowania zły. Obiekt w obecnym stanie nie nadaje się do celów ekspozycyjnych. Tkanina bardzo mocno zabrudzona zarówno strona zewnętrzna, jak i wewnętrzna. Zanieczyszczenia wniknęły głęboko w strukturę włókien. Zaplamienia i zacieki zwłaszcza na rękawach i pod pachami. Powierzchnia obiektu zdeformowana szczególnie ozdobne zmarszczenia. Duży ubytek na bufce lewego rękawa i mniejszy na dole. Ubytki w jedwabnej plisce wykańczającej rękawy . Obiekt wymaga gruntownych i skomplikowanych zabiegów konserwatorskich, przywracających mu funkcje ekspozycyjne. Uzasadnienie Liczne ubytki, rozdarcia, wysnucia, zabrudzenia, sprawiają, że zabytki te wymagają gruntownych i skomplikowanych zabiegów konserwatorskich, które zahamują postępujący proces degradacji i będą w stanie przywrócić im walory ekspozycyjne. Obiekty te, ze względu na swoje walory estetyczne i kontekst kulturowy zostały wytypowane do prezentacji na wystawie stałej Państwowego Muzeum Etnograficznego - Czas świętowania w kulturach ludowych Polski i Europy. Zamawiający oczekuje wykonania prac konserwatorskich przy obiekcie polegających na wykonaniu konserwacji zachowawczej z uwzględnieniem ekspozycyjnego przeznaczenia obiektu , oczyszczenie tkaniny z zanieczyszczeń i z zaplamień przy zastosowaniu niskojonowych środków czynnych (typu Pretepon lub równoważny). Dokonanie niezbędnych napraw tkaniny i rekonstrukcji nitek . Należy wzmocnić przetarcia i usunąć wystrzępienia a w miejscach o znacznych ubytkach osnowy lub całych fragmentów tkaniny dokonać koniecznego dublażu i uzupełnienia tkaniną podobną w strukturze i kolorystyce. Nadać kaftanowi właściwy kształt umożliwiający jego prezentację na manekinie.Wymagania dotyczące przeprowadzenia pełnej konserwacji 4 szt. obiektów o nr inw.PME 3938 , PME 4966 , PME 25792 i PME 5660 1.Pakowanie i transport obiektów z PME do miejsca przeprowadzania zabiegów konserwatorskich. 2.Wykonanie wstępnego programu zabiegów konserwatorskich i przedstawienie go Działowi Konserwacji PME w Warszawie do akceptacji. 3.Wykonanie zabiegów konserwatorskich przez osoby posiadające udokumentowane doświadczenie w przeprowadzaniu podobnych zabiegów zgodnie z wcześniej zaakceptowanym programem. 4.Odbiór komisyjny prac przez Komisję złożoną z przedstawiciela Dyrekcji PME, i przedstawiciela Działu Konserwacji PME i Wykonawcy. 5.Pakowanie i transport obiektów po konserwacji z miejsca przeprowadzania zabiegów do PME. 6.Dostarczenie 2 egz. dokumentacji konserwatorskiej przez Zleceniobiorcę- jeden egzemplarz w wersji elektronicznej na nośniku CD 7.Ilość obiektów przeznaczonych do konserwacji - 4 szt. 1.Żupan (PME 3938) 2.Kożuch (PME 4966) 3.Suknia (PME 25792) 4.Kaftan (PME 5660) Czas realizacji zadania : od daty podpisania umowy do 18.11.2013 r. Zadanie Nr 2. Konserwacja wycinanek ze zbiorów PME w Warszawie Wycinanki przeznaczone do zabiegów konserwatorskichTeczka nr 62 PME 19400-19475 PME 19477 PME 19479-19500, 99 szt. Teczka nr 63 PME 19501-19506 PME 19508-19546 PME 19548-19574 PME 19580-19582 PME 19585, 76 szt. Teczka nr 64 PME 19626 PME 19690-19699, 11 szt.Teczka nr 11 PME 18829-18835 PME 17084-17086 PME 17090-17092 PME 17094 PME 17196 PME 38746-38748 PME 38752-38753 PME 47198 PME 47216-47218 PME 47220 19 PME 47221 12 PME 47222 PME 47227 PME 47228 16 PME 47229 PME 47230, 45 szt. Teczka nr 90 PME 28316-28400, 85 szt. Teczka nr 96 PME 28900-28925 PME 28951-29003,79 szt. Teczka nr 10 18104-18105 18108 18127 18129 18132, 6 szt. Teczka nr 43 18001-18013 18016-18029 18034-18035, 18046, 30 szt. Teczka nr 49 18301-18372 18374-18396, 95 szt. Teczka nr 76 20335, 20340 24000-24006 17955, 24007-24030 24033-24100, 102 szt. Teczka nr 81 26005-26016 26023-26028 26069-26096 26099-26167,115 szt. Razem: 743 szt. OPIS KOLEKCJI:Państwowe Muzeum Etnograficzne posiada unikatową na skalę światową kolekcję wycinanek z różnych regionów Polski. Ze względu na bardzo liczny zbiór w PME (około 10tys.) niezbędne jest podjęcie natychmiastowych działań konserwatorskich. Większość kolekcji to zbiory XX- wieczne w tym również przedwojenne. Natomiast liczna kolekcja z lat 40 i 50 XX w. została wykonana przez starsze pokolenie prezentujące wierną kontynuacje XIX wiecznej tradycji. Specyfika techniki wycinanki, zastosowane materiały do oprawy oraz sposób przechowywania sprzyjają szybkiej degradacji kolekcji. Proces niszczenia materii zabytkowej związany jest z silnym osłabieniem podłoża papierowego oraz mechanicznymi uszkodzeniami powstającymi na skutek częstego użytkowania zbioru przez naukowców. Interwencja konserwatorska jest niezbędna ze względu na dużą popularność i chęć prezentowania kolekcji na wystawach muzealnych. Obecnie większość kolekcji nie może być eksponowana bez wcześniejszych działań konserwatorskich. Wycinanki są silnie przebarwione zabrudzone z licznymi przedarciami oraz ubytkami. Przechowywane są w najróżniejszej formie i opakowaniach (często bardzo zniszczonych, ze śladami działania mikroorganizmów). Proces degradacji postępuje w szybkim tempie ze względu na silne zakwaszenie papierowego podłoża oraz słabą wytrzymałość materiałów zastosowanych przy produkcji papieru z którego zostały wykonane. Postępujące procesy niszczenia mogą w konsekwencji doprowadzić do braku możliwości udostępniania zbioru osobom zainteresowanym oraz naukowcom. W związku z powyższym konieczne jest podjęcie działań zabezpieczających oraz spowalniających proces niszczenia. Zakres prac przy kolekcji zakłada zastosowanie konwencjonalnych i niekonwencjonalnych metod konserwatorskich. Zamawiający oczekuje wykonania następujących prac konserwatorskich -dezynfekcji obiektów -wykonanie dokumentacji fotograficznej i opisowej stanu zachowania przed konserwacją -badanie laboratoryjne odczynu pH papieru -usunięcie starych, zniszczonych montaży (passe-partout), -oczyszczenie mechaniczne powierzchni arkuszy -inne zabiegi czyszczące przy pomocy roztworów wodnych i preparatów chemicznych -odkwaszenie papieru metodą bezwodną Bookkeeper lub równoważną -badanie laboratoryjne odczynu pH po odkwaszeniu -podklejenie przedarć, uzupełnienie ubytków -prostowanie kart po nawilżeniu oddalonym (gore-tex lub równoważne) -wykonanie dokumentacji fotograficznej i opisowej po konserwacji -wykonanie opakowań ochronnych z papieru bezkwasowego (koperty, obwoluty). WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEPROWADZENIA PEŁNEJ KONSERWACJI WYCINANEK Z PME.1.Pakowanie i transport wycinanek z PME do miejsca przeprowadzania zabiegów konserwatorskich. 2.Wykonanie wstępnego programu zabiegów konserwatorskich dot. wycinanek i przedstawienie go Działowi Konserwacji PME w Warszawie do akceptacji. 3.Wykonanie zabiegów konserwatorskich przez osoby posiadające udokumentowane doświadczenie w przeprowadzaniu podobnych zabiegów zgodnie z wcześniej zaakceptowanym programem. 4.Odbiór komisyjny prac przez Komisję złożoną z przedstawiciela Dyrekcji PME, i przedstawiciela Działu Konserwacji PME i Wykonawcy. 5.Pakowanie i transport wycinanek po konserwacji z miejsca przeprowadzania zabiegów do PME. 6.Dostarczenie 2 egz. dokumentacji konserwatorskiej przez Zleceniobiorcę , 1 egzemplarz w wersji elektronicznej na DVD. 7.Ilość obiektów przeznaczonych do konserwacji - 743 szt.Czas realizacji zadania : od daty podpisania umowy do dn. 18.11.2013 Zadanie Nr.3.Konserwacja 2 szt. skrzyń wiannych z II poł. XIX w. Opis mebli :1.PME 48991 Skrzynia wianna Skrzynia Orawska. Skrzynia o unikatowej malaturze przedstawiającej kobietę w stroju orawskim. Unikatowej na skalę muzealną jak i polską. Przeważnie skrzynie zdobione były symetrycznie z wykorzystaniem motywów roślinnych i geometrycznych. Opisywana skrzynia jest wyjątkowo dokładnie spersonalizowana. Polichromia bowiem zawiera informacje o właścicielce oraz datowanie (1852 data i dane właścicielki widnieją na wieku). Skrzynia wianna, polichromowana. Skrzynia na podstawie ramowej, zamkniętej na kółkach. Ściany i dno z jednolitych, szerokich desek drewnianych, starannie wydłutowane i flekowane. Wieko sklejone z dwóch desek świerkowych, oblistwowane. Skrzynia bez uchwytów bocznych. Rama podstawy umocowana kołkami do dna, którego krawędź wystająca poza ścianki tworzy gzyms. Dolna krawędź frontowej deski podstawy płytko profilowana w linię symetrycznego układu esownic. Pośrodku deski szeroka szuflada na dwóch prowadnicach. Pudło szuflady wykonane techniką stolarską na cynki, z deszczułek wtórnie użytych sczerniałych od dymu. Pole czoła szuflady ozdobione w narożnikach czerwoną farbą. Od wewnątrz ramy kółka drewniane osadzone na osiach wpuszczonych końcami w deski ramy frontową i tylną. Ślady po zawiasach skobelkowatych wtórnie założone zawiasy szarnerowe o wydłużonych skrzydełkach. Przytworek z lewej strony. Polichromi tło czarne o zielonawym odcieniu przypuszczalnie, pierwotnie ciemnozielone, ściemniało na skutek zmian chemicznych pigmentu. Na wieku, miniową farbą napis Rozalia Kietówna 1852 ujęty wianek z kokardą. Na ścianie frontowej, nieco lewo od osi, przedstawienie dziewczyny w długiej kloszowej spódnicy czerwonej, głęboko wyciętym gorsecie ciemnoczerwonym, białej koszuli z długimi rękawami, białych pończochach i kierpcach, koralach na szyi w lewej dłoni biała chustka. W narożach ścian i wieka motyw bukiecików róż Skrzynia wianna na kółkach stan średnio dobry modyfikowane zawiasy wieka (oryginalne ułamane, z flekami) ubytki w dolnych partiach listew bocznych stabilizujących deski wieka warstwa malarska pociemniała i z a b ru d z o n a w y s z c z e r b i o n y b r z e g p r a w y l i c a s z u f l a d y i w y p a c z o n e d e n k o niepozwalające wysunąć szuflady do końca na wieku malowany napis Rozalia Kietówna 1852 oraz skorodowana blaszka o śr e d n i c y 6 c m z tłoczonym rozpoznawalnym napisem OKOCIM 1845 w szufladzie ślady żerowania gryzoni (wióry drzewne oraz mysie odchody) przetarcia drewna na krawędziach desek flekowanie sęków i otworów widoczne w denku skrzyni. Obiekt wymaga oczyszczenia z brudu i kurzu wżartego w powierzchnię, miejscowego wzmocnienia strukturalnego drewna i rekonstrukcji utraconego narożnika oraz uzupełnień drobniejszych ubytków obecne wstawki rekonstrukcyjne całego denka oraz fleków wykonane są ze zbyt gładko i równo opracowanego drewna i znacznie odcinają się wyglądem od oryginału, należałoby je wymienić na elementy wykonane z drewna o strukturze podobnej do użytego pierwotnie. Przed przystąpieniem do prac konserwatorskich należy sporządzić dokumentację opisową i fotograficzną obiektu. Przeprowadzić badania identyfikacyjne celem, ustalenia budowy warstwowej, analizy spoiw i warstw malarskich. Wykonać identyfikację mikroskopową próbek drewna. Przeprowadzić kwerendę i badania nad historią obiektu. Po otrzymaniu wszystkich wyników badań przystąpić do prac konserwatorskich których najważniejszym efektem jest przygotowanie obiektu do ekspozycji. Obiekt winien zachować swoje walory zabytkowe, elementy wskazujące na jego długotrwałe użytkowanie. Należy wzmocnić zniszczone partie zabytkowej polichromii, doczyścić zaplamienia i zanieczyszczenia. Wzmocnić i poprawić konstrukcję stolarską obiektu tak, aby obiekt mógł być eksponowany bez dodatkowych elementów konstrukcyjnych. Usunąć nawarstwienia tlenków z elementów metalowych i zabezpieczyć je przed dalszą korozją , przy zastosowaniu odpowiednich środków konserwatorskich. W osłabionych miejscach wzmocnić strukturę drewna odpowiednim impregnatem np. roztworem Paraloidu B72 w toluenie lub równoważny. 2.PME 8956 Skrzynia wianna (ok. 1870) Skrzynia pochodząca z terenów Puszczy Zielonej (Kurpie) jest znakomitym przykładem biedaskrzyni, czyli obiektu będącego wyrazem biedy, która panowała na Kurpiach pod koniec XIX w. Świadczą o tym jej wielkość i nieskomplikowana ornamentyka. Te cechy czynią z niej niepowtarzalne świadectwo siły tradycji i mocy społecznej umowy. Skrzynia ta będzie elementem wystroju izby kurpiowskiej w nowopowstającej wystawie w PME. Skrzynia wianna ze ścianami łączonymi na cynki. Podstawa dwudzielna w postaci wysmuklonych nóżek. Wieko oblistwowane. Gzyms słabo profilowany. Wewnątrz widoczny przytworek z wiekiem. Brak zamka, pozostałości wykładki o kształcie prostokąta ze ściętymi narożami. Wtórnie dorobiony skobelek z wrzeciądzem do zamykana na kłódkę. Skrzynia polichromowana. Pole dekoracyjne jednopolowe motyw ośrodkowy , dwuosiowy w postaci abstrakcyjnego ornamentu roślinnego (kolory biały , żółto, czerwony na tle zielonym). Na wieku zatarte ślady malatury o analogicznej kompozycji i barwach, jak na licu. Na nóżkach drobne rzuciki. Barwa tła brązowa z odcieniem lila róż. Skrzynia stan konstrukcyjny bardzo dobry z uszkodzeniami widoczne reperacje fleki Drewniane uzupełniające ubytki na dł. 13,3 cm i 10,8 cm oraz rekonstrukcja całego denka skrzyni, ze wstawkami na deskach cokołowych od ich spodu i na styku z częścią skrzyniową wstawki ze zbyt gładko opracowanego, heblowanego drewna, zunifikowane bejcą do koloru lokalnego polichromii ubytek fragmentu stopki z prawego tylnego narożnika skrzyni ubytki powstałe w wyniku inwazyjnej działalności larw owadów żywiących się drewnem pozostawiających sito otworów wylotowych do 1,5mm średnicy wżer po owadzie średnicy 4 mm w przedniej ściance skrzyni korozja tlenkowa na zawiasie skobla pasowego w wieku oraz na zawiasach typu meblowego Polichromia zachowana w 90 % z zabrudzeniami, przetarciami oraz zachlapaniami z jasnej farby (ściennej) otwór po zamku zaślepiony korkiem i wbite obok oczko z gwoździa. Obiekt wymaga oczyszczenia z brudu i kurzu wżartego w powierzchnię, miejscowego wzmocnienia strukturalnego drewna i rekonstrukcji utraconego narożnika oraz uzupełnień drobniejszych ubytków obecne wstawki rekonstrukcyjne całego denka oraz fleków wykonane są ze zbyt gładko i równo opracowanego drewna i znacznie odcinają się wyglądem od oryginału, należałoby je wymienić na elementy wykonane z drewna o strukturze podobnej do użytego pierwotnie. Przed przystąpieniem do prac konserwatorskich należy sporządzić dokumentację opisową i fotograficzną obiektu. Przeprowadzić badania identyfikacyjne celem, ustalenia budowy warstwowej, analizy spoiw i warstw malarskich. Wykonać identyfikację mikroskopową próbek drewna. Przeprowadzić kwerendę i badania nad historią obiektu. Po otrzymaniu wszystkich wyników badań przystąpić do prac konserwatorskich których najważniejszym efektem jest przygotowanie obiektu do ekspozycji. Obiekt winien zachować swoje walory zabytkowe, elementy wskazujące na jego długotrwałe użytkowanie. Należy wzmocnić zniszczone partie zabytkowej polichromii, doczyścić zaplamienia i zanieczyszczenia. Wzmocnić i poprawić konstrukcję stolarską obiektu tak, aby obiekt mógł być eksponowany bez dodatkowych elementów konstrukcyjnych. Usunąć nawarstwienia tlenków z elementów metalowych i zabezpieczyć je przed dalszą korozją , przy zastosowaniu odpowiednich środków konserwatorskich. W osłabionych miejscach wzmocnić strukturę drewna odpowiednim impregnatem np. roztworem Paraloidu B72 w toluenie lub równoważny. Wymagania dotyczące przeprowadzenia pełnej konserwacji 2 szt. . skrzyń wiannych z II poł. XIX w. - PME 48991 i PME 8956 1.Pakowanie i transport szafy z PME do miejsca przeprowadzania zabiegów konserwatorskich. 2.Wykonanie wstępnego programu zabiegów konserwatorskich dot. szafy i przedstawienie go Działowi Konserwacji PME w Warszawie do akceptacji. 3.Wykonanie zabiegów konserwatorskich przez osoby posiadające udokumentowane doświadczenie w przeprowadzaniu podobnych zabiegów zgodnie z wcześniej zaakceptowanym programem. 4.Odbiór komisyjny prac przez Komisję złożoną z przedstawiciela Dyrekcji PME, przedstawiciela Działu Konserwacji PME i Wykonawcy. 5.Pakowanie i transport szafy po konserwacji z miejsca przeprowadzania zabiegów do PME. 6.Dostarczenie 2 egz. dokumentacji konserwatorskiej przez Zleceniobiorcę. 7.Ilość obiektów przeznaczonych do konserwacji - 2 szt.1.Skrzynia wianna (PME 48991) 2.Skrzynia wianna PME 8956 Czas realizacji zadania od daty podpisania umowy do dn. 18.11.2013 r. Zadanie 4. Konserwacja obiektów z Archiwum Naukowego PME w Warszawie. OPIS KOLEKCJI :1.Rycin z prasy ilustrowanej z przełomu XIX i XX w - 55 szt. Celem projektu jest konserwacja 55 sztuk rycin z prasy ilustrowanej z przełomu XIX i XX wieku dokumentujących kulturę ludową, jej zwyczaje i obrzędy. Jest to jeden z ciekawszych a zarazem starszych i cenniejszych zbiorów ikonograficznych związanych z dokumentowaniem kultury ludowej przechowywany w zbiorach Archiwum Naukowego PME. Wśród artystów, autorów rycin są m.in.Juliusz Kossak, Karol Młodnicki, Tadeusz Rybkowski, Leon Wyczółkowski, Wacław Szymanowski, Alfred Wierusz Kowalski i wielu innych. Ich prace publikowane były jako ilustracyjny materiał do prac etnograficznych, często także drukowane w formie drzeworytów na łamach prasy ilustrowanej, takiej jak Tygodnik Ilustrowany, Kłosy czy Wieniec. Ryciny gazetowe naklejone na podkładki tekturowe wymagają podjęcia niezbędnych działań konserwatorskich, ze względu na zły stan zachowania oraz postępujący proces niszczenia. Proces degradacji materii zabytkowej związany jest z silnym osłabieniem podłoża papierowego oraz mechanicznymi uszkodzeniami powstającymi na skutek częstego użytkowania zbioru przez interesantów. Interwencja konserwatorska jest niezbędna ze względu na dużą popularność i chęć prezentowania kolekcji na wystawach muzealnych. Obecnie ryciny nie mogą być eksponowane bez wcześniejszych działań konserwatorskich. Są silnie przebarwione zabrudzone z licznymi przedarciami z widocznymi śladami infekcji mikrobiologicznej. Proces degradacji postępuje w szybkim tempie ze względu na silne zakwaszenie papierowego podłoża oraz słabą wytrzymałoś ć materiałów zastosowanych przy produkcji rycin gazetowych. Ponadto stare tekturowe podłoża nie spełniają dobrze swojej funkcji a w niektórych przypadkach dodatkowo zwiększają ryzyko niszczenia obiektów ze względu na złą jakość zastosowanych materiałów m.in. kleje do mocowania rycin. Postępujące procesy niszczenia mogą w konsekwencji doprowadzić do braku możliwości udostępniania zbioru osobom zainteresowanym oraz naukowcom. Konieczne jest podjęcie działań, które uchronią zbiory przed dalszymi uszkodzeniami mechanicznymi oraz zahamują lub spowolnią proces degradacji fizykochemicznej.85 sztuk rycin z tej kolekcji zostało już poddane konserwacji ze środków dotacji MKiDN w 2011 r. Poddanie zabiegom konserwatorskim następnych 55 szt. umożliwiłoby skompletowanie i prezentację całej kolekcji. Zamawiający oczekuje wykonania następujących prac konserwatorskich dezynfekcji obiektów wykonanie dokumentacji fotograficznej stanu zachowania przed konserwacją badanie laboratoryjne odczynu pH papieru usunięcie starych, zniszczonych montaży (passe-partout) w przypadku starych passpartout z pozostającymi na nich uwagami kolekcjonerskimi zachować je w osobnej kopercie oczyszczenie mechaniczne powierzchni arkuszy inne zabiegi czyszczące przy pomocy roztworów wodnych i preparatów chemicznych odkwaszenie papieru metodą bezwodną Bookkeeper lub równoważną badanie laboratoryjne odczynu pH po odkwaszeniu podklejenie przedarć, uzupełnienie ubytków prostowanie kart po nawilżeniu oddalonym gore tex lub równoważnym wykonanie dokumentacji fotograficznej i opisowej po konserwacji wykonanie opakowań ochronnych z papieru bezkwasowego koperty, obwoluty. 1.I.2856 Para chłopska z okolic Kołomyi 2.I.2857 Kobiety w stroju ludowym z okolic Kołomyi 3.I.2859 Kobiety w stroju ludowym z okolic Kołomyi 4.I.2860 Kobiety w stroju ludowym z Zaleszczykach 5.I.2861 Chłopi w strojach ludowych ze Śniatynia Z uwagi na fakt, że nie ma technicznej możliwości zamieszczenia w BZP pełnej wersji opisu przedmiotu zamówienia, pełną wersję opisu można pobrać ze strony internetowej Zamawiającego www.ethnomuseum.pl jako załącznik nr 1 do SIWZ.